Η οδοντική διάβρωση είναι μία βλάβη που οφείλεται σε χημικομηχανικές διεργασίες και όχι στην δράση μικροβίων. Είναι πολυπαραγοντικής αιτιολογίας, εντοπίζεται στον μόνιμο αλλά και νεογιλό φραγμό, ενώ εμφανίζεται γενικευμένα ή ασύμμετρα, ανάλογα με τον αιτιολογικό παράγοντα.
Σήμερα αυτές οι βλάβες αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον διότι εντοπίζονται σε μεγάλα ποσοστά σε παιδιά και εφήβους που φθάνουν το 34% και 53% αντίστοιχα. Η αιτιολογία για την εμφάνιση αυτών των βλαβών, σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες, είναι η διατροφή, η ημερήσια κατανάλωση όξινων τροφών και ποτών, ο τρόπος κατανάλωσης αυτών των τροφών αλλά και η κοινωνικό - οικονομική κατάσταση των ατόμων.
Για την αντιμετώπισή τους, έχει πολύ μεγάλη σημασία ο εντοπισμός του ή των αιτιολογικών παραγόντων. Η λεπτομερής κλινική εξέταση, για τον εντοπισμό πρόωρων σημείων διάβρωσης, το ιατρικό ιστορικό και ένα λεπτομερές διαιτολόγιο, θα βοηθήσουν στην δημιουργία ενός εξατομικευμένου προληπτικού προγράμματος, με σκοπό την αναχαίτιση της εξέλιξης των βλαβών.
Οταν οι βλάβες εκτείνονται και στην οδοντίνη είναι απαραίτητη η αποκατάστασή τους. Οι άμεσες αποκαταστάσεις με συγκολλητικές τεχνικές είναι ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος για την αποκατάσταση αυτών των βλαβών, με σεβασμό στην αποκοπή οδοντικών ιστών και ακολουθώντας την αρχή της ελάχιστης παρέμβασης που καθορίζει την σύγχρονη Οδοντιατρική επιστήμη.