Γιατί η ύπνωση εφαρμόζεται στην οδοντιατρική πρακτική;

στόσο, υπάρχει μια ποικιλία ψυχολογικών και ψυχοσωματικών διαταραχών που εξακολουθούν να μας προκαλούν, λόγω της αναποτελεσματικότητάς μας για τη θεραπεία ασθενών που εμφανίζουν συμπτώματα αυτών των διαταραχών.

Αν και το πεδίο διαχείρισης του πόνου έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο, πολλοί άνθρωποι σήμερα αποφεύγουν να δουν έναν οδοντίατρο από φόβο ή άγχος. Η κλινική ύπνωση φαίνεται να φέρει πλεονεκτήματα στην οδοντιατρική, διότι βοηθά στην εξουδετέρωση της μη απαραίτητης νευρικότητας και της φοβίας σε ασθενείς. Οι οδοντίατροι που κάνουν χρήση ύπνωσης είναι πιο ικανοί να ανακουφίσουν τον πόνο και τον φόβο των ανήσυχων ασθενών τους. Αυτό το άρθρο, το οποίο δημοσιεύτηκε στο dentalnews.com παρέχει μια εικόνα για τα πλεονεκτήματα της ύπνωσης ως θεραπείας και διερευνά τις εφαρμογές της στην οδοντιατρική.

Η ύπνωση θεωρείται στερεοτυπικά ως μέθοδος χειραγώγησης και αυτό οφείλεται στους μύθους που δημιούργησαν παρανοήσεις και εσφαλμένες ψυχικές αναπαραστάσεις γύρω από αυτό

1. Στην πραγματικότητα, ο κύριος στόχος της υπνοθεραπείας δεν είναι να χειραγωγήσει τον ασθενή, αλλά να του δώσει τα εργαλεία που χρειάζονται να ανακτήσουν τον έλεγχο των συμπεριφορών, των συναισθημάτων και των συναισθημάτων τους. Η «ύπνωση» είναι αρχικά μια ελληνική λέξη που σημαίνει «ύπνος». Αντιπροσωπεύει μια φυσικά τροποποιημένη συνειδητή κατάσταση. Το άτομο μπαίνει σε μια υπνωτική κατάσταση που ονομάζεται έκσταση, η οποία δεν προκαλείται τεχνητά και διαφέρει από τη συνήθη κατάσταση συνειδητοποίησης

2. Η παρατήρηση των νευροφυσιολογικών αλλαγών επιβεβαιώνει αυτήν την αλλοιωμένη συνείδηση, η οποία τη διαφοροποιεί από τις καταστάσεις διαλογισμού ή χαλάρωσης. Αν και σε υπνωτική κατάσταση το θέμα είναι πολύ προσεκτικό στην πρόταση, διατηρούν τη συγκέντρωση και τη δυνατότητα να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους ανά πάσα στιγμή.

Οι οδοντίατροι που χρησιμοποιούν ύπνωση τακτικά στις κλινικές τους πρακτικές εκτιμούν μια ποικιλία σημαντικών πλεονεκτημάτων. Υπάρχουν πολλές και ποικίλες εφαρμογές κλινικής ύπνωσης στην οδοντιατρική κλινική πρακτική. Οι οδοντικές εφαρμογές ύπνωσης περιλαμβάνουν χαλάρωση, ανακούφιση από φόβους και ανησυχίες, μείωση τόσο της αντίληψης όσο και της σοβαρότητας του πόνου κατά τη διάρκεια των διαδικασιών, έλεγχο της αιμορραγίας και της σιελόρροιας (τόσο για την αύξηση όσο και για τη μείωση της ροής, όπως απαιτείται), έλεγχο του βρουξισμού (άλεση των δοντιών), πιπίλισμα δακτύλων και άλλες συνήθειες και προώθηση τροποποιήσεων συμπεριφοράς που σχετίζονται με τη βελτιστοποίηση της στοματικής υγείας 3
4. Μεταξύ πολλών επιλογών για τη διαχείριση της συμπεριφοράς και τις τροποποιήσεις, το υπνωτικό είναι ένας από τους παλαιότερους και μη επεμβατικούς τρόπους για τον έλεγχο του οδοντικού άγχους σε παιδιά, ενήλικες και σε γηριατρικούς ασθενείς και ως εκ τούτου να έχετε ένα καλύτερο αποτέλεσμα θεραπείας και μια καλή συμμόρφωση και ικανοποίηση ο ασθενής.

Πώς λειτουργεί;

Πιστεύεται ότι η ύπνωση παρέχει άμεση πρόσβαση στο υποσυνείδητο μυαλό ενός ατόμου

5. Στην ουσία, είναι το υποσυνείδητο που ευθύνεται κυρίως για πολλά από αυτά που κάνουμε και για το πώς αισθανόμαστε. Η επιστήμη συμφώνησε ότι η ύπνωση περιλαμβάνει την κατάσταση έκστασης, την εμπειρία χαλάρωσης ταυτόχρονα με την αύξηση της φαντασίας του νου. Σε αυτήν την κατάσταση, όπου το υποσυνείδητο απελευθερώνεται, παρατηρούμε μια μεταβολή στη σύνθεση των νευρικών ταλαντώσεων, ιδίως στα κανάλια Prefrontal Cortex και Right isipital EEG

6. Το μυαλό είναι εξαιρετικά ευαίσθητο στις προτάσεις του υπνοθεραπευτή, που ωθούν την εστίαση των υποκειμένων στο εσωτερικό τους κόσμο για να επηρεάσει την αντίληψη, τα συναισθήματα, τη σκέψη και τη συμπεριφορά τους. Αλλά για να είναι αποτελεσματικές, οι προτάσεις πρέπει να είναι αποδεκτές από το θέμα.
Η ύπνωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί των συμβατικών αναισθητικών για την ανακούφιση της αντίληψης του πόνου σε ασθενείς.

Χρήση της ύπνωσης στην οδοντιατρική πρακτική

Η ύπνωση μπορεί να φέρει σημαντική ανακούφιση σε ανήσυχους ασθενείς και να διευκολύνει τον οδοντίατρο να κάνει τη δουλειά του, αλλά εφαρμόζεται ιδιαίτερα για να βοηθήσει τους ασθενείς να χαλαρώσουν. Καθώς η χαλάρωση αυξάνει το όριο του πόνου, μειώνεται η απαίτηση για τοπική αναισθησία. Και ακόμη και αν είναι απαραίτητο, είναι καλύτερα ανεκτή. Επομένως, η χρήση της ύπνωσης ως γενικής στρατηγικής χαλάρωσης είναι σίγουρα δυνατή και υπάρχουν αναφορές στη βιβλιογραφία της χρήσης της τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά 7 - 8 χρονων.

Επιπλέον, τα κλινικά οφέλη μπορούν να προκύψουν από την ύπνωση όπως ο έλεγχος της οδοντοφοβίας, το μη φυσιολογικά ενεργό αντανακλαστικό gag, ο πόνος του τριδύμου νευραλγίας, ο καλοήθης χρόνιος πόνος στο στόμα, η δυσλειτουργία της κροταφογναθικής άρθρωσης (TMD), η προσαρμογή στις οδοντοστοιχίες, η τροποποίηση της συμπεριφοράς, όπως η αναρρόφηση αντίχειρα, ο βρουξισμός. Επιπλέον, η ύπνωση μπορεί να ελέγξει τη ροή και την αιμορραγία των σιελογόνων. Η ξηροστομία και η αιμόσταση μπορούν να παραχθούν μέσω υπνωτικών προτάσεων, όπως η απεικόνιση του να βρίσκεστε σε μια έρημο σε μια καυτή ημέρα και να παρατηρήσετε πόσο ξηρό γίνεται το στόμα λόγω έλλειψης νερού. Οι ψυχικές εικόνες της απολίνωσης ενός αιμορραγικού αγγείου μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση της αιμορραγίας μετά από χειρουργική επέμβαση μαλακού ιστού.

Τελος η ύπνωση σε παιδιά και εφήβους είναι δυνατή, αλλά, πολύ πιο δύσκολο να χορηγηθεί από ό, τι στους ενήλικες.